کیهان شناسی شاخه ای از ستاره شناسی است که به بررسی مبدا و تکامل جهان هستی از زمان بیگ بنگ تا به امروز و همچنین آینده می پردازد. طبق تعاریف سازمان ناسا، کیهان شناسی “مطالعه علمی ویژگی های کیهان در مقیاسی بزرگ” می باشد.

شبیه سازی کامپیوتری از چگونگی تشکیل ساختارهای بزرگ مقیاس در کیهان

شبیه سازی کامپیوتری از چگونگی تشکیل ساختارهای بزرگ مقیاس در کیهان، که منطقه ای با گستردگی ۱۰۰ میلیون سال نوری را نشان می دهد.

مفاهیمی مانند تئوری ریسمان، ماده تاریک و انرژِی تاریک و وجود جهان هایی بیشتر(چند جهانی) کیهان شناسان را دچار تعجب ساخته است. در حالی که دیگر جنبه های ستاره شناسی با اجرام و پدیده های کوچک سر و کار دارد، کیهان شناسی با تمامی کیهان از زمان تولد تا مرگ آن سر و کار دارد و هر مرحله از آن اسرار زیادی را در خود نهفته دارد.

تاریخچه کیهان شناسی و ستاره شناسی

فهم انسان از کیهان در طول زمان گسترش یافته است. در آغاز علم ستاره شناسی زمین به عنوان مرکز جهان شناخته می شد که ستاره ها و سیارات به دور آن در حال گردش بودند. در قرن ۱۶ میلادی، نیکولاس کوپرنیک دانشمند لهستانی گفت که در واقع زمین و دیگر سیارات(منظومه شمسی) به دور خورشید در حال گردش هستند که این نظریه باعث تغییر بزرگی در فهم ما از جهان شد. در اواخر قرن ۱۷ میلادی، آیزاک نیوتن نحوه برهم کنش نیروهای بین سیاره ها-خصوصا نیروهای جاذبه- را به دانش ما اضافه کرد.