محققان در دانشگاه ساوت همپتون پس از چهار سال مطالعه بر روی بیش از ۲۰۶۰ بیماری که دچار ایست قلبی شده بودند به این نتیجه رسیده اند، که اغلب افرادی که تجربه مرگ بالینی را داشته اند پیش از احیا شدن هوشیاری خود را به صورت کامل از دست نمی دهند. در واقع در دقایق ابتدایی پس از مرگ هوشیاری کاملاً از بین نمی رود. دکتر سم پارنیا، پژوهشگری که این تحقیق زیر نظر او انجام شده می گوید: “مرگ در یک لحظه خاص اتفاق نمی افتد، بلکه روندی است که با توقف ضربان قلب آغاز می شود، بعد ریه از کار می افتد و سپس کار مغز متوقف می شود، شرایطی که در پزشکی به آن ایست قلبی می گوییم، که از نقطه نظر زیستی معادل مرگ است.”

سرپرست این تیم تحقیقاتی می گوید: ما به خوبی می دانیم که حیات مغز بعد از متوقف شدن عملکرد قلب دیگر ادامه ندارد. اما یافته ها حاکی از آن است که هوشیاری افراد تا سه دقیقه پس از آنکه قلب از حرکت باز می ایستد از بین نمی رود، در حالی که مغز به سرعت در عرض ۲۰ الی ۳۰ ثانیه پس از قلب از کار می افتد. از میان ۲۰۶۰ نفر ۳۳۰ نفر زنده ماندند و تقریبا چهل درصد آنها، یعنی ۱۴۰ نفر ادعا کرده اند که به آنچه در مدت زمان احیا آنها در حال جریان بوده است آگاهی نسبی داشته اند.

به طور کلی ۳۹ درصد از افرادی که تجربه مرگ بالینی را داشته اند قادر هستند توصیفی از میزان آگاهی خود در دقایق ابتدایی پس از مرگ ارائه دهند، اما تزریق داروهایی که برای احیا به کار می رود موجب می شود پس از بازگشت آنها همه آنچه را حس کرده اند به یاد نیاورند. با این حال ۲۰ درصد افراد از یک احساس آرامش غریب در زمان مرگ سخن گفته اند و یک سوم احساس کُند یا تند شدن زمان را داشته اند. عده ای نیز از یک نور طلایی مانند درخشش خورشید صحبت می کنند و برخی از یک ترس عجیب و احساس خفگی در آب می گویند.

دکتر پارنیا می‌گوید: “بسیاری از مردم تجربه لحظات نزدیک به مرگ را دارند، اما به علت داروهایی که در زمان احیا تزریق می‌شوند یا آسیب مغزی نمی‌توانند بعدا آنها را به یاد بیاورند. این تحقیق نشان می‌دهد یادآوری تجربه افرادی که لحظاتی از نظر بالینی مرده بودند باید بدون پیش داوری مورد بررسی های بیشتری قرار گیرد.” به گفته دکتر جری نولان، سردبیر نشریه “احیا” که این تحقیق در آن منتشر شده، این پژوهش، دریچه‌ای را به روی تحقیقات وسیع درباره آنچه که در زمان مرگ برای ما اتفاق می‌افتد باز کرده است.

منبع : بیگ بنگ