از این دستاورد می توان به عنوان پیشرفتی چشمگیر در مهندسی و طراحی ساختارها یاد کرد.
این ماده که شاید بهتر باشد آن را صفحه بنامیم و هزاران بار از ورقه کاغذ نازکتر است از اکسید آلومینیوم ساخته شده و جالب اینکه تنها ۲۵ تا ۱۰۰ میکرون ضخامت دارد.

چالشی که محققان در ارایه این نوآوری با آن روبرو بوده اند این بوده که ماده ای تولید کنند که قابلیت دستکاری شدن را داشته باشد و در عین حال بدون نیاز به هیچگونه حمایت فیزیکی بتواند یکپارچگی خود را حفظ کند.

جزئیات این نوآوری در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
به عقیده محققان، وقتی درباره مواد در مقیاس نانویی صحبت می کنیم باید انتظار ساختارهای مستحکم تری را نسبت به آنچه در ذهن داریم داشته باشیم اما وقتی یک گام به جلو برداشته و می خواهیم آنها را در دنیای میکرو مورد استفاده قرار دهیم کار دشوار می شود زیرا امکان از هم فروپاشی ساختار یکپارچه آنها وجود دارد.

آنچه که دکتر دوامی و همکارانش در دانشگاه پنسیلوانیا ارایه کرده اند پاسخی به این چالش بوده زیرا صفحه باریکی که تنها چند میکرون ضخامت دارد را به گونه ای ساخته اند که با استفاده از انگشتان دست می توان برداشت و به راحتی خم کرد.

از مهمترین کاربردهای این نوآوری می توان به توسعه صنعت هوانوردی اشاره کرد جایی که «سبک بودن» ساختارها به عنوان فاکتور تعیین کننده در نظر گرفته می شود.
پیشتر ساختارهایی نظیر صفحات بسیار باریک گرافنی با ویژگیهای مشابه دستاورد اخیر دکتر دوامی ارایه شده اند اما استفاده از آنها تنها در شرایط کنترل شده امکانپذیر است با این حال بهره گیری از صفحه باریکی که در دانشگاه پنسیلوانیا ساخته شده چنین محدودیتی را ندارد.

دکتر کیوان دوامی که دانش آموخته مهندسی مکانیک دانشگاه تهران محسوب می شود مدرک دکتری خود را از دانشگاه POSTECH کره جنوبی در رشته فناوری نانو اخذ کرده و هم اکنون در دپارتمان مهندسی مکانیک دانشگاه پنسیلوانیا حضور دارد.
اخبار علمی - مهر