استاندارد آب آشامیدنی
در صورت موجود بودن آهن تا میزان حداکثر 3‏/0میلی گرم در لیتر همراه با مقادیر کم تانن ایجاد رنگی می شود که از حد استاندارد بیان شده بالاتر میباشد که در چنین حالتی مقادیر بالاتر از استاندارد نیز قابل قبول می باشد .
-ویژگیهای شیمیائی آب
مواد شیمیائی سمی : گروهی از مواد شیمیائی در صورتیکه با غلظت بیشتر از حدود مجاز در آب آشامیدنی موجود باشد , امکان به خطر انداختن سلامت مصرف کننده را دارد. این مقادیر که بر مبنأ متوسط مصرف روزانه ‏5/2 لیتر آب برای یک انسان 70 کیلوگرمی در نظر گرفته می شود،‏ در جدول(1-16) بیان می گردد‏.

- آفت کشها
با توجه باینکه روشهای متداول در تصفیه آب باقیمانده آفت کشها را جدا نمی کند , بنابراین در صورت موجود بودن باقیمانده آفت کشها در آب لازم است روشهای پالایش صحیحی در جهت حذف آن بکار گرفته شود
-فلوئور
با رعایت این نکته که غلظت فلوئور در آب تابع درجه حرارت محیط است مقدار آن مابین6/0-7/1 میلی گرم در لیتر پیشنهاد می گردد .
-نیتراتها
حداکثر مجاز نیتراتهای موجود در آب آشامیدنی نباید از 45 میلی گرم در لیتر بر حسب یون تجاوز کند.
- نیتریتها
مقدار ترکیبات نیتریت بر حسب یون نیتریت ‏ نباید از ‏ 004/0‏ ‏ میلی گرم در لیتر تجاوز کند .‏
- ترکیبات حلقوی چند هسته ای ‏: حداکثر 2/0‏ میکرو گرم در لیتر
- سایر ترکیبات شیمیائی
ویژگیهای سایر مواد شیمیائی موجود در آب باید با مشخصات بیان شده درجدول (1-17) مطابقت کند .

(*) در صورتیکه مقدار سولفات بیشتر از 250 میلی گرم در لیتر باشد , مقدار منیزیم نباید از 30 میلی گرم در
لیتر تجاوز کند . ولی چنانکه مقدار سولفات کمتر از 250 میلی گرم در لیتر است مقدار منیزیم حداکثر تا 150
میلی گرم بر لیتر قابل قبول خواهد بود .