به گزارش مهر به نقل از ورج، با استفاده از این حسگر که پوست الکترونیک لقب گرفته، می توان کارهایی مانند تایپ صفحه کلید یا تنظیم نور یک چراغ را با چرخاندن و بالا و پایین کردن دست انجام داد.

پیش از این تلاش هایی برای ساخت چنین محصولاتی انجام شده بود، اما مشکل آن بود که حسگرهای طراحی شده باید حتما در مسیر دید اشیای هدف قرار می گرفتند. اما حسگر تازه نه انرژی زیادی مصرف می کند و نه لزوما باید در مسیر دید وسیله مورد نظر باشد. علت هر دو مزیت این روش استفاده از خواص میادین مغناطیسی است.

حسگر یادشده بسیار نرم و تاشدنی است و انتظار می رود در آینده در تجهیزات پزشکی مانند پروتزها و اجزای بدن مصنوعی یا در ربات ها مورد استفاده قرار بگیرد.

حسگر یادشده بعد از نصب بر روی پوست می تواند با میادین مغناطیسی دستگاه های نزدیک به خود تعامل کند و بر مبنای زاویه دست ولتاژ خاصی تولید کند. برای بهینه سازی استفاده از این حسگر نرم افزار خاصی نیز تولید شده که بر حسب مقدار زاویه یادشده برنامه ریزی و انجام وظایف متنوعی را ممکن می کند. تلاش برای افزایش کارکردهای این فناوری و تجاری سازی آن هنوز در جریان است.