به گزارش ایرنا از پایگاه خبری مدیکال ساینس، تقریبا تمام سلول های بدن دارای مژک هستند یا قابلیت تولید مژک ها را دارند. این آنتن های کوچک مواد شیمیایی مانند هورمون ها و عامل های رشد را احساس می کنند. این آنتن ها نشانه های فیزیکی و مکانیکی بدن از جمله نور، جاذبه، صدا، جریان خون و ادرار را نیز تشخیص می دهند و در صورت اختلال در عملکرد آنها عوارض و بیماری هایی بروز می کند.

مژک ها 10هزار برابر کوچک تر از سلول ها هستند و به همین علت، مطالعه آنها بسیار دشوار است. اما اکنون محققان شیوه جدیدی را ابداع کردند که امکان دستکاری یک مسیر سیگنال شیمیایی به درون مژک ها و کنترل طول این ساختارهای کوچک را فراهم می کند.

برای این منظور محققان از ابزاری استفاده می کنند که قادر است دو نوع ماده شیمیایی را در نقطه مشخصی از درون یک سلول به یکدیگر پیوند دهد.

محققان با استفاده از این ابزار، پروتئینی موسوم به FRB را به سلول های کشت شده موش در آزمایشگاه اضافه کردند. این پروتئین قادر است یک ساختار سخت موسوم به میکروتوبول را درون مژک ها ایجاد کند که عملکردی شبیه خط آهن دارد و پروتئین ها را در طول مژک ها جابه جا می کند.

محققان سپس مولکولی موسوم به FKBP را به سلول ها اضافه کردند. این مولکول به نوعی آنزیم متصل می شود که عملکردی شبیه به پاک کن دارد و قادر است تغییرات حاصل از واکنش های شیمیایی گلوتامیک اسید را از بین ببرد. سپس محققان ماده ای موسوم به راپامیسین را که نوعی داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی است، به سلول ها اضافه کردند. این ماده موجب شد FKBP درون مولکول های FRB موجود در مژک ها به دام افتاده و آنزیم های متصل به آن تغییرات حاصل از واکنش های شیمیایی گلوتامیک اسید را درون مژک های منتخب از بین ببرند. در نتیجه این اقدام جریان حرکت مولکول ها به سمت نوک مژک ها با سرعت کمتری انجام می پذیرد.

به اعتقاد محققان، این سیستم پیشرفته که STRIP نام دارد، استراتژی جدیدی را برای کنترل میکروتوبول در سلول های زنده و درک نحوه تنظیم عملکرد سلول ها توسط میکروتوبول ها در اختیار می گذارد.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.