تعاريف متعددي از دولت الکترونيک مطرح شده است که در هريک از تعاريف به نوعي ارتباط با دولت همراه است

1- اولين دسته بندي از تعاريف دولت الکترونيکي بستگي به نوع ارتباط دولت با شهروندان ، کسب و کار و دولتها مي باشد :

برنامه هاي دولت الكترونيكي ميتوانند به سه گروه اصلي تقسيم شوند:

دولت به شهروندان (G2C)

مؤسسات دولتي بسياري از اينترنت براي ارائه سرويس هاي مختلف به شهروندان استفاده مي كنند. مثالآن واگذاري منافع الكترونيكي استكه در آن دولت ها منافعي مثل امنيت اجتماعي و منافع بازنشستگي، را مستقيماً به شماره حساب بانكي گيرنده يا به كار تهاي هوشمند آنها مي فرستند.

دولت به دولت (G2G)

شامل مبادلات ميان دولتها يا درون دولتها است. به عنوان مثال فعاليتهاي گمرکي را شامل مي شود

دولت به تجارت (G2B)

دولت ها از اينترنت براي فروش يا خريد از شركتها استفاده ميكنند . به عنوان مثال، سيستمهاي عرضة الكترونيكي كه از مناقصه ها استفاده ميكنند ، روشيهستند تا بهترين قيمت براي تدارك كالاها و سرويس هاي دولتي را تضمين كنند.

2- در دسترس بودن دولت براي شهروندان در ۲۴ ساعت و هفت روز هفته جهت ارائه خدمات ارتباط تمامي نهادهاي دولتي با مردم از طريق بسترهاي مناسب مخابراتي و اينترنت

3- براي درک دولت الکترونيک ابتدا بايد دولت را در حالت کلي درک کنيد ، دولت در واقع ترکيبي است پويا از اهداف ، ساختارها و توابع (Pardo, 2000) . دولت اکترونيک بيش از يک وب سايت ، پست الکترونيک ، و يا پردازش تعاملات از طريق اينترنت مي باشد دولت الکترونيک قالب طبيعي از انقلاب تکنولوژيکي است که با دانش افزائي همراه است دولت شامل مفاهيم جديد مانند شفافيت ، پاسخگوئي ، مشارکت شهروندان در ارزيابي از عملکرد دولت مي باشد (Mohammad,2009).

4- تعاريف زياد است اما تعريفي که مي توان بر آن به توافق رسيد استفاده دولت از فن آوريهاي ارتباطي و اطلاعاتي براي شهروندان و انواع کسب و کار با استفاده از رسانه هاي مختلف الکترونيکي مانند پد لمسي تلفن ، فاکس ، کارتهاي هوشمند ، کيوسک سلف سرويس ، ايميل ، اينترنت و EDI (تبادل الکترونيکي داده ها)

5-يکي ديگر از تعاريف دولت الکترونيک در سازمان ملل متحد ارائه شده ، استفاده از فناوري اطلاعاتي و ارتباطي (ICT) از قبيل شبکه هاي گسترده ، اينترنت و وسايل ارتباطي ديگر (OECD, 2003).

گرد آورنده : irsanat.com :( ولی براتلو )