نابغه ها چگونه وقت خود را تنظیم می‌کردند؟
بیشتر ماها آخر شب، زمانی که می‌خوابیم، این آرزوی واحد را داریم: کاش شبانه‌روز بیشتر از ۲۴ ساعت بود. اغلب ما، از کمبود وقت شاکی هستیم و در آخر شب، متوجه می‌شویم که کارهایی را انجام نداده‌ایم یا به صورت کامل به اتمامشان نرسانده‌ایم. مثلا ورزش نکرده‌ایم، کتابی را که دوست داشتیم بخوانیم، نخوانده‌ایم، وقتی برای دیدن فیلم یا سریال مورد علاقه خود نداشته‌ایم، زمانی برای گفتگو با اعضای خانواده برای ما باقی نمانده است و …

حالا تصور می‌کنید که نوابغ دنیا چطور وقت خود را تنظیم می‌کردند؟ آنها چگونه تعادلی بین کار حرفه‌ای و زمان استراحت خود برقرار می‌کردند یا احتمالا از چه کارهایی صرف‌نظر می‌کردند تا به کار اصلی خود برسند؟
اپنها سؤالاتی هستند که در این پست می‌خواهیم با تعدادی نمودار به آنها پاسخ بدهیم.
توجه داشته باشید که در همه موارد، ساعت به صورت ۲۴ ساعته ترسیم شده است، یعنی نیمه شب را درست در جای ساعت ۱۲ می‌بینید و ظهر را در پایین، در جای معمول ساعت شش.

از گوستاو فلوبر شروع می‌کنیم: