تاکنون نگاه اشتباهی نسبت به پارکینسون وجود داشته است. شواهد به دست آمده از مطالعه روی موش‌ها نشانگر این است که منشأ این بیماری می تواند در روده انسان باشد. اغلب بیماران مبتلا به پارکینسون تا یک دهه پیش از تشدید دیگر علائم، از یبوست شکایت دارند. پارکینسون را عموما با رعشه، خشکی و مشکل حرکتی می‌شناسیم که بر اثر قبض حیات نورون‌های مغزی حادث می‌شوند. درمان‌هایی هست که پیشرفت این مرض را کند می‌کنند، اما هیچ درمان کاملی پیدا نشده است.

اغلب بیماران مبتلا به پارکینسون تا یک دهه پیش از تشدید دیگر علائم، از یبوست شکایت دارند

تاکنون تمام حیطه تحقیق درباره پارکینسون به مغز معطوف بوده، اما اکنون شواهدی یافت شده که بر احتمال وجود منشأ این بیماری در روده و سپس گسترش آن به مغز دلالت دارد. محققان اغلب گزارش داده‌اند مبتلایان طی ده سال منتهی به جلوه‌گری رعشه‌ها، از یبوست و دیگر بیماری‌های مزاجی رنج می‌برده‌اند. شواهد دیگری هست که نشان می دهد باکتری‌های روده مبتلایان به پارکینسون با بزرگسالان غیرمبتلا تفاوت دارد.

بررسی تازه‌ای روی موش‌ها نشان داده فیبرهای سمی شکل گرفته در اطراف سلول‌های عصبی مبتلایان پارکینسون قادرند در عرض چند هفته اعصاب مغزی را تحت الشعاع قرار بدهند. محقق ارشد این پروژه، سارکیس مازمانیان از موسسه فناوری کالیفرنیا(کلتِک) می‌گوید: «برای اولین بار موفق به کشف ارتباط بیولوژیکی میکروبیوم‌های روده و بیماری پارکینسون شده‌ام. به طور کلی، این تحقیق از احتمال نشات گرفتن بیماری‌های مسبب زوال عصبی از روده پرده برمی‌دارد، که این با تفکر سابق متمرکز بر مغز تضاد دارد.»