پژوهشگران بر این باورند که تحقیقات بیشتری برای درک دلیل این روند ضروری است، اما در عین حال، تلاش‌های بهداشت عمومی برای مردان ممکن است به آگاهی آنها نسبت به بیماری ملانوما بیفزاید.

 ملانوما به تومور با منشا سلول‌های ملانین‌دار گویند. این تومور بدخیم اصولا یک تومور پوستی است. این نوع سرطان به سرعت می‌تواند در بدن گسترش پیدا کند. نشانه‌های ملانوما خال در حال بزرگ‌ شدن، تغییر رنگ خال، خارش و زخم پوستی است.

 در بیشتر آزمایش‌های بالینی، تشخیص مراحل نخستین ملانوما از خال غیرسرطانی، کمی دشوار است. روش معمول شناسایی، آزمایش پوستی و بافت‌برداری است. در روش‌های تازه، با انجام آزمایش خون می‌توان ملانوما یا سرطان بدخیم پوست را در مراحل نخستین شناسایی کرد.

 این مطالعه توسط دکتر "دوروتی یانگ" (Dorothy Yang) پزشک بیمارستان سلطنتی لندن(Royal  Free London) گفت: عامل اصلی خطر ابتلا به بیماری ملانوما بیش از حد قرار گرفتن در معرض تابش اشعه ماوراء بنفش، قرار گرفتن در معرض آفتاب و یا استفاده از دستگاه برنزه کردن پوست(سولاریوم) است. 

به رغم تلاش‌های بهداشت عمومی برای ارتقای آگاهی افراد از بیماری ملانوما و ارائه راهکارهای پیشگیری از این بیماری، میزان شیوع ملانوما در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. با این حال، برخی از گزارش‌های جدید، نشانه‌های ثبات و کاهش میزان مرگ و میر ناشی از ملانوما در استرالیا و شمال اروپا را نشان داده است.

 پژوهشگران این مطالعه نرخ مرگ و میر ۳۳ کشور خاص در سال‌های ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۵ را مورد مطالعه قرار دادند. آنها میزان ملانوما بدخیم، که خطرناک‌ترین نوع سرطان پوست است را به دست آوردند. پس از به دست آورن داده‌ها، پژوهشگران میزان ابتلا مردان و زنان به ملانوما را مورد بررسی قرار دادند.

 در همه کشورها میزان ابتلای مردان به این بیماری نسبت به زنان، بیشتر بود. به طور کلی، بالاترین میزان مرگ و میر در سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ در استرالیا و اسلوونی و کمترین میزان ابتلای مردان در ژاپن و جمهوری چک بود.

 پژوهشگران همچنین دریافتند میزان مرگ و میر زنان مبتلا به این بیماری در اسرائیل و جمهوری چک بسیار پایین است.

 دکتر یانگ افزود: تحقیقات بیشتری برای کشف عوامل موثر بر این روند ضروری است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد به دلیل آنکه مردان در مقابل اشعه خورشید یا اشعه فرابنفش از خود محافظت نمی‌کنند، بیشتر به ملانوما مبتلا می‌شوند. البته ما قصد داریم مطالعات بیشتری را انجام دهیم تا دریابیم آیا عوامل بیولوژیکی در ابتلای زنان و مردان به این بیماری موثر است یا خیر.