به گزارش روز سه شنبه گروه اخبار علمی ایرنا از پایگاه خبری ساینس دیلی، این سلول های حسگر وظیفه تبدیل امواج صوتی به سیگنال های الکتریکی را بر عهده دارند و در اثر پیری یا آسیب های صوتی برای همیشه از بین می روند. 

محققان پیش از این درون گوش پرندگان مجموعه ای از گیرنده ها موسوم به فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) را شناسایی کردند که مسئول فعال سازی سلول های پشتیبان اندام شنوایی هستند. این سلول ها پس از تحریک شدن، موجب شکل گیری و رشد سلول های حسگر مویی جدید می شوند.در بدن پستانداران نیز فاکتور رشد اپیدرمی وجود دارد، اما موجب رشد سلول های حسگر مویی در گوش نمی شود.
محققان کار خود را با این فرض آغاز کردند که تحریک گیرنده های فاکتور رشد اپیدرمی می تواند منجر به رشد مجدد سلول های حسگر مویی در پستانداران شود.
محققان برای بررسی این فرضیه، روش های مختلفی را مورد استفاده قرار دادند و در نهایت مشخص شد با تحریک گیرنده های موسوم به ERBB2 زنجیره ای از رخدادها به وقوع می پیوندد که در اثر آن سلول های پشتیبان حلزونی تولید مثل کرده و فرآیند تحریک سلول های بنیادی مجاور را برای تبدیل شدن به سلول های حسگر مویی آغاز می کنند. این فرآیند علاوه بر رشد سلول های حسگر مویی جدید، امکان یکپارچه سازی این سلول ها را با سلول های عصبی نیز فراهم می کند.
به گفته محققان فرآیند درمان ناشنوایی بسیار پیچیده بوده و مستلزم مجموعه ای از تغییرات سلولی است. برای این منظور باید سلول های حسگر مویی مجددا رشد کنند، عملکرد درستی داشته باشند و به شبکه نورون های مناسب متصل شوند. بنابر این رشد مجدد سلول های حسگر مویی گام اول در این فرآیند محسوب می شود و هنوز راه درازی تا درمان کامل ناشنوایی باقی مانده است. 
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه European Journal of Neuroscience منتشر شده است.