موهای زیر پوستی بیشتر در افرادی که دارای موهای مجعدهستند، دیده می شود.

موهای رشد نکرده که معمولا با نام موهای زیر پوستی شناخته می شوند، موهایی هستند که پیچ خورده و به داخل پوست رفته اند و به جای اینکه به سمت بالا رشد کنند و از پوست بیرون بیایند،  در داخل پوست رشد کرده اند.

موهای زیر پوستی در اکثر موارد در افرادی که دارای موهای مجعد هستند،  دیده می شود.موهای زیر پوستی می تواند یک برآمدگی برجسته قرمز رنگ شبیه یک جوش کوچک را در روی پوست ایجاد کند. در برخی موارد ممکن است مقداری چرک نیز درون این برجستگی جوش مانند وجود داشته باشد. این موهای زیر پوستی همچنین ممکن است باعث قرمزی، التهاب، ورم، درد و زخم در این ناحیه گردند.

این وضعیت بیشتر زمانی اتفاق می افتد که افراد برای رهایی از شر موهای زائد آنها را شیو یا اصلاح  می کنند، نظیر موهای ریش، پاها، زیر بغل  و ناحیه بیکینی یا اندام تناسلی.

پوشیدن لباس های تنگ و به کار بردن روشهای اشتباه برای اصلاح موهای بدن و صورت می تواند باعث  ایجاد موهای زیر پوستی گردد.

شایعترین عوارض موهای زیر پوستی ایجاد زخم و جوش روی پوست می باشد.موهای زیر پوستی  مشکل جدی ای محسوب نمی شوند، اما به نوعی  آزار دهنده می باشند که بسیاری از افراد را درگیر می کند. در اکثر موارد، موهای زیر پوستی به خودی خود از پوست بیرون می آیند. اما برخی درمان های خانگی و ساده  برای این مشکل وجود دارند که می توانند  فرایند بهبود را سرعت بخشیده و التهاب و قرمزی پوست را در این نواحی از بین ببرند.

موهای رشد نکرده معمولا با نام موهای زیر پوستی شناخته می شوند

پیشگیری از ایجاد موهای زیر پوستی
– اول پوست را به آرامی پاکسازی و لایه برداری کنید. قبل از تیغ زدن یا اپیلاسیون، ناحیه‌ی مورد نظر را با آب گرم و یک پاک کننده‌ی ملایم بشویید. این کار هم به از بین بردن کثیفی، مواد زائد و روغن اضافه از سطح پوست کمک می‌کند و هم جلوی مسدود شدن فولیکول‌های مو با سبوم (یک ماده‌ی چرب که توسط غدد سباسه ترشح می‌شود) را می‌گیرد.

سپس پوست را لایه برداری کنید تا مو بالا بیاید و تیغ زدن و اپیلاسیون آسانتر شود. از محصولی با دانه‌های گرد و صاف (هرگز از دانه های درشت استفاده نکنید) و حاوی نرم کننده‌هایی مانند روغن جوجوبا که مو را نرم می‌کند، استفاده کنید.

– از یک کرم و تیغ اصلاح بی خطر استفاده کنید. به دنبال موادی مانند روغن زیتون، جوجوبا یا اسطوخودوس باشید تا بین پوست و تیغ، یک لایه‌ی محافظ ایجاد شود و از بریدگی و سوزش جلوگیری کند. احتمال آنکه موهای زیر پوستی، پوست را ملتهب و تحریک کنند زیاد است.

شاید زمان آن باشد که تیغ اصلاحتان را تعویض کنید. تیغ‌هایی با سه، چهار، پنج و شش لبه، می‌توانند موی زیر سطح پوست را از بین ببرند و باعث اصلاح نزدیک به پوست و ایجاد موهای زیر پوستی شوند. به همین دلیل، دکتر نودلمن توصیه می‌کند که تیغ اصلاحتان را عوض کنید. یک تیغ دولبه که قابل استفاده مجدد است با دسته‌ی فلزی سنگین که روی لبه را نپوشانده باشد، مناسب و بی خطر است (می‌توانید این تیغ‌ها را در اکثر داروخانه‌ها پیدا کنید). همچنین برای جلوگیری از گیر کردن مو در زیر پوست، موها را در جهت رویششان تیغ بزنید.

– برای بند انداختن، اپیلاسیون و کندن مو با موکن، به یک شخص حرفه ای مراجعه کنید. اگر موهای زیر پوستی دارید، از یک متخصص زیبایی معتبر کمک بگیرید.

– سعی کنید بعد از موزدایی، از تسکین دهنده‌های پوست استفاده کنید. ضد عفونی کننده‌های طبیعی مانند روغن درخت چای و عنبر سائل دارای خواص ضد التهابی هستند و از قرمزی و سوزش که می‌تواند منجر به ایجاد موهای زیر پوستی و تشدید آنها شود، جلوگیری می‌کنند.

سیمپسون توصیه می کند که از یک نرم کننده با مواد التیام دهنده‌ای مانند آلوئه ورا، کالاندولا و بابونه استفاده کنید تا از سوزش پوست جلوگیری شود.

آنها ممکن است برای مدت کوتاهی در زیر پوست باقی بمانند. به گفته‌ی دکتر نودلمن، این طبیعی است که بالا آمدن موهای زیر پوستی ۸ تا ۱۰ روز طول بکشد، اما می‌توانید برای تسکین درد و قرمزی آن کارهایی انجام دهید.

سیمپسون توصیه می کند که از محصولات حاوی اسید سالیسیلیک و اسکراب شکر برای ضدعفونی کردن و پاک کردن فولیکول‌های بسته شده‌ی مو استفاده کنید. کندن موی زیر پوستی می‌تواند باعث ایجاد زخم شود یا آن را آلوده کند.
چه زمانی به متخصص پوست مراجعه کنید…

اگر موهایتان بیشتر از ۱۰ روز زیر پوست باقی ماندند یا آلوده شدند، وقت آن است که به پزشکتان مراجعه کنید. یک متخصص پوست می‌تواند با استفاده از یک سوزن استریل یا اسکالپل، مو را بیرون بیاورد و اگر یک مشکل تکرار شونده است، برایتان داروهای موضعی تجویز کند.

منابع:
sorkhabsefidab.com
parsivenus.com

بيتوته